Preminuo Slaj Stoun, pionir fank-roka

Slaj Stoun, multitalentovani muzičar čiji je fank sa psihodelijom očarao Vudstok Nejšn krajem šezdesetih i početkom sedamdesetih, preminuo je u 83. godini posle duže bolesti.

U saopštenju porodice Stoun se navodi da je „Nakon dugotrajne borbe sa hroničnom opstruktivnom bolešću puća i drugim zdravstvenim problemima, Slaj preminuo mirno, okružen sa svoje troje dece, najbližim prijateljem i širom porodicom“, prenosi RTS.

„Dok oplakujemo njegovo odsustvo, utehu nalazimo u saznanju da će njegovo izvanredno muzičko nasleđe nastaviti da odjekuje i inspiriše generacije koje dolaze“, ističe se u saopštenju.

Kao tekstopisac, producent, aranžer, vokal, multiinstrumentalista i vrhunski šoumen, Stoun, član Kuće slavnih rokenrola 1993. godine, predvodio je svoju grupu „Sly and the Family Stone“ na vrh top-lista serijom energičnih, često eksperimentalnih singlova i albuma, koji su spojili napredni, fini soul sa snagom roka.

Njegov život i karijeru dokumentovao je ranije ove godine u filmu Sly Lives: aka The Burden of Black Genius muzičar, novinar i reditelj Amir Kvetslav Tompson.

Kvestlav je rekao: „Jedan od najjačih citata iz filma je da je Slaj stvorio abecedu koju i dalje koristimo za izražavanje muzike. On je bio prvi koji je iskoristio prednosti višekanalnog snimanja, vah-vaha, mašine za ritmove i što je sve radio sam. Hvalimo Stivija Vondera i Prinsa zbog ovih stvari, ali Slaj je bio prototip. On je takođe sam oživeo hip-hop svim semplovima koji su potekli od njega.“

Počevši od probojnog singla Dance to the Music iz 1968. godine, pa sve do albuma Stand! iz 1969. godine, koji je sadržao četiri singla na top listama (uključujući i hit broj 1 u pop i R&B žanru Everyday People), Stoun je uspešno izgradio brojnu i raznovrsnu bazu obožavalaca, kako crnih tako i belih slušalaca.

“Time needs another minute.”
Damn we weren’t ready to say goodbye to one of our greatest artists who is STILL far too underrated. His DNA is woven into the fabric of American music. All we’ve ever needed to do is listen to him, his music and his message. Sly Stone is immortal. pic.twitter.com/SeWnlKrQZA

— Kate Da Great (@AlternReality) June 9, 2025

Živahan i pun lirskog i muzičkog duhovitosti, Stounov proročki zvuk je kasnije imao snažan uticaj na izvođače poput Džordža Klintona i Prinsa.

Sa usponom repa i hip-hopa, Stounova muzika je bila široko semplovana i adaptirana, a izvođači poput De La Soula, Pablik Enemi, Ajs Kjuba i Bisti Bojsa su se ugledali na njega.

Njegov uticaj se protezao daleko izvan očekivanih granica. U svojoj autobiografiji iz 1989. godine, trubač Majls Dejvis je pripisao Stounu inspiraciju za On the Corner, njegov spoj džeza i uličnog fanka iz 1972. godine. Klavijaturista Herbi Henkok je odao priznanje Stounu sa pesmom Sly, numerom na njegovom najprodavanijem fjužn setu iz 1973. godine Head Hunters.

Međutim, čak i dok je Stoun osvajao kolektivnu maštu muzičara i fanova, njegov pad je bio ubrzan zloupotrebom droga.

Dejvid Kapralik, menadžer muzičara na vrhuncu njegove karijere, rekao je biografu Džefu Kalisu da je, dok je gledao snimak Stounovog legendarnog nastupa na festivalu Vudstok 1969. godine, „znao da je on Ikar, njegova krila napravljena su od voska, a reflektor je sunce kome je leteo preblizu“.

Stounov mračni album iz 1971. There’s a Riot Goin’ On – uglavnom izdat solo – dostigao je prvo mesto na top-listi, ali je Family Stone počeo da se raspada tokom snimanja. Naknadna izdanja doživela su manji komercijalni uspeh, a do 1983. Stounova karijera kod velike izdavačke kuće je bila završena.