U Francuskoj ima oko 330.000 beskućnika, što je duplo više nego pre deset godina, objavila je fondacija Abe Pjer ( Abbé Pierre) prenose francuski Figaro i agencija Frans pres. Prema podacima te fondacije koja se godinama bori za obezbeđivanje dostojanstvenog smeštaja za sve, među 330.000 beskućnika ima onih koji žive na ulici, u smeštajima za beskućnike, kao i tražilaca azila, a njihov broj je od 2012. godine porastao za 130 odsto.
Manuel Domerg (Manul Domergue) iz fondacije Abe Pjer je precizirao da se oko 200.000 ljudi nalazi u smeštaju za beskućnike, 110.000 migranata je u prihvatnim centrima i u smeštaju za tražioce azila, a oko 27.000 njih spava na ulici, u metrou, u šatoru ili u automoblilu.
U veoma lošim uslovima u Francuskoj živi oko 4,15 miliona ljudi, a među njima su osobe starije od 25 godina koji žive u tuđem stanu (uključujući i one koji žive kod svojih roditelja) kao i oni koji žive u veoma malom stanu.
Prema podacima iz 2013. godine, oko 12 miliona ljudi u Francuskoj ne uspeva da plati stanarinu ili račune. Među 4,5 miliona Francuza koji žive u veoma teškim uslovima, su i oni koji žive u zapuštenim stanovima, ili oni koji se u svojim stanovima smrzavaju jer nemaju sredstava da plate grejanje, kao i oni koji žive u premalim stanovima.
Posebno ranjiva kategorija su žene ili LGBT osobe koje rizikuju da završe u veoma lošim stanovima, u to u četiri faze u svom životu – u trenutku kada odu od svojih porodica, u vreme razvoda ili kad im umre suprug.
Kao i prethodnih godina, 2022. nije dala rezultate kada je reč o borbi protiv uslova stanovanja. Osim toga, budžet za 2023. predviđen za pomoć za renoviranje kuća i stanova, je premali i ponovo su najsiromašniji slojevi društva i u tom smislu ostali bez pomoći . Za najbogatije je obezbeđeno toliko toga, a najsiromašnijima veoma malo, rekao je Kristof Rober, predstavnik Fondacije Abe Pjer.
Zbog inflacije, koja je 2022. godine još porasla, u sve goroj situaciji su porodice sa skromnim primanjima, oni koji primaju minimalnu socijalnu pomoć ili porodice sa samo jednim roditeljem. Svi oni mogu veoma lako da se nađu u tzv. crvenoj zoni i da jedva pokriju osnovne troškove, objašnjava fondacija Abe Pjer koja je izračunala budžete prosečnih porodica u mestima kao što su Obervilije u okolini Pariza i grad Tarb na jugozapadu Francuske.
Budžet koji je namenjen za obezbeđivanje stanova onima koji ga nemaju, je 2021. godine činio samo 1,5 odsto bruto društvenog proizvoda, što je najmanje od 1991.godine. Ograničavanje cena stanarina, borba protiv sezonskih iznajmljivanja stanova kao što je Airbnb još uvek ne daje značajne rezultate.
“Država nekada vodi politiku protiv siromašnih”, navela je agencija Abe Pjer, imajući pri tome u vidu reformu čiji je cilj smanjenje perioda tokom kojeg osobe koje su izgubile posao imaju pravo na pomoć od države, kao u zakon protiv skvotera.
